1.13
Quibus de rebus, quoniam nobis contigit, ut iidem
et in gerenda re publica aliquid essemus memoria
dignum consecuti et in explicandis rationibus rerum
civilium quandam facultatem non modo usu,
sed etiam studio discendi et docendi † essemus auctores, cum superiores alii fuissent in disputationibus perpoliti, quorum res gestae nullae invenirentur, alii in
gerendo probabiles, in disserendo rudes. Nec vero
nostra quaedam est instituenda nova et a nobis inventa ratio, sed unius aetatis clarissimorum ac sapientissimorum nostrae civitatis virorum disputatio
repetenda memoria est, quae mihi tibique
quondam adulescentulo est a P. Rutilio Rufo, Smyrnae
-- --
cum simul essemus compluris dies, exposita, in qua
nihil fere, quod magno opere ad rationes omnium
rerum pertineret, est praetermissum.
ch. 9
1.14
Nam cum P. Africanus hic, Pauli filius, feriis Latinis
Tuditano cons. et Aquilio constituisset in hortis esse
familiarissimique eius ad eum frequenter per eos dies
ventitaturos se esse dixissent, Latinis ipsis mane
ad eum primus sororis filius venit Q. Tubero; quem cum
comiter Scipio appellavisset libenterque vidisset, Quid
tu, inquit, tam mane, Tubero? dabant enim hae feriae
tibi oportunam sane facultatem ad explicandas tuas
litteras. Tum ille: Mihi vero omne tempus est ad
meos libros vacuum; numquam enim sunt illi occupati; te autem permagnum est nancisci otiosum, hoc
praesertim motu rei publicae. Tum Scipio:
Atqui nactus es, sed mehercule otiosiorem opera quam
animo. Et ille: At vero animum quoque relaxes oportet; sumus enim multi, ut constituimus, parati, si tuo
commodo fieri potest, abuti tecum hoc otio. [Note] Libente me vero, ut aliquid aliquando de doctrinae
studiis admoneamur.
ch. 10
